آیا دیجیتالی کردن زندگی؛ میتواند راهی برای فرار از مرگ باشد؟
زمانی طولانی است که متخصصان درۀ سیلیکون آمریکا در جستجوی راه حلی برای یکی از اجتناب ناپذیرترین رویدادهای زندگی هر انسانی هستند: مرگ.
به تازگی شماری از دانشمندان علوم رایانه و متخصصان هوش مصنوعی خبر از طراحی و توسعه برنامههایی دادند که به فرد اجازه میدهد تا به شکل تئوریک و مجازی از مرگ بگریزد. آنها راهی پیدا کردهاند تا حتی پس از نابودی جسم، ذهن به فعالیت خود ادامه دهد.
در این زمینه میتوان به فعالیتهای شرکت فناوری نکتوم (Nectome) اشاره کرد که کارشناسان آن بر این باورند که میتوان تا قرن آینده آگاهیهای انسان را دیجیتالی کرد.
رابرت مکاینتایر و مایکل مککانا، بنیانگذاران این شرکت ادعا کردهاند که توانستهاند کانکتومهای مغز یک حیوان را به همین شیوه ذخیره کنند و هم اکنون در حال تحقیق دربارۀ امکان گسترش این تکنیک به مغز انسان هستند.
کانکتومها یا اتصالات نورونها در مغز، نقشۀ عصبی مغز هر موجود زنده را تشکیل میدهند و نقش بسیار مهمی در ذخیره سازی حافظه ایفا میکنند.
همزمان، دانشمندان در حال توسعۀ فناوری اسکن مغز انسان هستند تا به این ترتیب دیجیتالیزه کردن ذهن امکانپذیر شود. در این راه باید به موضوعات بسیاری توجه کرد از جمله اینکه چگونه میتوان با این شیوه اطلاعات مربوط به عاطفه و احساس یک انسان را نیز دیجیتالی کرد.
متخصصان هوش مصنوعی همچنین در حال توسعۀ آواتارهای دیجیتالی هستند که منعکس کنندۀ ویژگیهای شخصیتی کاربر است و میتواند امکان ادامۀ ارتباط او با خویشاوندان و دوستان را حتی پس از مرگ کاربر فراهم کند.
این تلاشها با انتقاداتی نیز مواجه است. از جمله جان هریس، فیلسوف و زیست شناس اخلاقی این موضوع را مطرح میکند که آیا صرفا با حفظ مغز به این شیوه، انسان میتواند در یک شکل مجازی زندگی کند؟
او می گوید: «انسان از گوشت و خون تشکیل شده، بسیار سخت است تصور کرد زندگی را در حالی ادامه دهیم که دیگر این بدن وجود نداشته باشد.»
رابرت مکاینتایر و مایکل مککانا، مدیران نکتوم تنها کسانی نیستند که باور دارند مغز انسان را میتوان به کامپیوتر منتقل کرد. ری کرزویل، دانشمند علوم رایانه و مدیر مهندسی گوگل نیز پیشبینی کرده است که تا سال ۲۰۳۰ میلادی ما این توانایی را خواهیم داشت که مغزمان را آپلود کنیم.
ایدۀ «آپلود کردن مغز روی رایانه» مخالفان بسیاری نیز دارد؛ بسیاری از دانشمندان علوم اعصاب و همچنین دانشمندان رایانه مخالف این کار هستند. این مخالفتها بویژه پس از آن افزایش یافت که مدیران نکتوم اعلام کردند فرایند ذخیره سازی اطلاعات مغز انسان روی رایانه، فرایندی «صد در صد کشنده» است.
مخالفان اخلاقیات را در این شرکت را زیر سوال بردهاند زیرا نکتوم اعلام کرده است برای آنکه بتوان مغز را برای فرایند انتقال و ذخیره سازی اطلاعات آماده کرد، مشتری باید موافقت کند که بمیرد.
آپلود مغز روی رایانه راهی برای جاودانه شدن
یک استاد دانشگاه منچستر میگوید، آپلود مغز روی یک رایانه برای رسیدن به جاودانگی به زودی میتواند به واقعیت تبدیل شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ادعای پرفسور برایان کاکس، فیزیکدان کوانتومی و استاد دانشگاه منچستر ممکن است جدیدترین داستان علمی تخیلی به نظر بیاید، اما آپلود مغز روی یک رایانه برای رسیدن به جاودانگی به زودی میتواند تبدیل به واقعیت شود.
پروفسور "برایان کاکس" در مصاحبه جدید خود در مورد "تکینگی تکنولوژیک" به مواردی قابل تامل اشاره کرد. کاکس گفت که این تکنیک به نام "تکینگی تکنولوژیک" میتواند زودتر از آنچه تصور میشود، در دسترس باشد. وی میگوید که هیچ دلیلی نمیبیند که چرا هوش انسان نتواند توسط رایانهها شبیهسازی شود، گرچه زمان مشخصی را برای وقوع این اتفاق ذکر نکرد.
پروفسور کاکس در مورد تلفیق انسان با ماشین طی مصاحبه با "The Sun Online" صحبت کرد.
وی گفت: هیچ دلیلی برای اینکه نتوان هوش انسانی را شبیه سازی کرد، پیدا نمیکنم، علاوه بر این که طبق فیزیک کوانتومی (رشتهای که او در آن تخصص دارد) ایجاد هوش مصنوعی واقعی قطعا امکان پذیر است.
تکینگی تکنولوژیکی یک روش است که به گفته کارشناسان میتواند در آینده برای تبدیل ذهن فرد به دادههای دیجیتال و آپلود آن روی یک کامپیوتر بسیار قدرتمند استفاده شود.
این کار به شما این امکان را میدهد که در یک جهان از تجربیات مجازی بیحد و حصر زندگی کنید و به جاودانگی حقیقی برسید.
پروفسور کاکس گفت: من فکر نمیکنم که ذهن مردم متفاوت از کامپیوترها باشد.
کورزویل (مدیر مهندسی گوگل) ادعا کرد که قسمتهای بیولوژیکی بدن ما با قطعات مکانیکی جایگزین خواهد شد و این امر ممکن است تا اوایل سال 2100 اتفاق بیفتد.
وی گفت: بر اساس برآوردهای محافظه کارانه از میزان محاسبات، شما نیاز دارید که یک مغز انسان را شبیه سازی کنید، ما قادر خواهیم بود که محدوده هوشمان را یک میلیارد برابر کنیم.
لون ماسک مدیر عامل شرکت تسلا و SpaceX هم در مورد "تکینگی تکنولوژیکی" با این دو نفر هم نظر است. پروفسور ریچارد جونز معاون پژوهشی تحقیق و نوآوری در دانشگاه شفیلد، در یک مقاله که اخیرا منتشر کرده برخی از مشکلات جدی این ایده را مطرح کرد.
وی میگوید: برای تکرار و پیادهسازی ذهن به صورت دیجیتالی، ما باید نقشه هر یک از این اتصالات را ترسیم کنیم، چیزی که فراتر از تواناییهای فعلی ما است. حتی اگر ما بتوانیم یک "الگوی سیمکشی" برای یک مغز زنده ایجاد کنیم، اطلاعاتمان برای دریافتن نحوه عملکرد آن کافی نیست. زیرا باید دقیقا مشخص کنیم که چگونه نورونها در هر یک از اتصالات ارتباط برقرار میکنند، و این موضوع در مورد جزئیات مولکولی است. شبیه سازی مغز تنها در صورتی ممکن است که ما بتوانیم عملیاتهای دیجیتالی و منطقی آن را از جزییات مولکولی درهمپیچیده تجزیه کنیم.
"مارتین راتبلات" در حال توسعه این تکنولوژی است و در حال حاضر یک کلون رباتیک بی نظیر از انسان ایجاد کرده است که یک نمونه اولیه از این تکنولوژی است.
ربات ظاهرا ایدهها و شخصیت یک فرد را با ایجاد یک پایگاه اطلاعاتی از خاطرات، باورها و افکار خود همراه با اطلاعاتی که در رسانههای اجتماعی و وبلاگها به اشتراک گذاشته، بیان میکند.
این اجازه میدهد تا این ربات به نام "Bina48"، مثل یک شخص واقعی و زنده به بیان نظرات و تعامل در مکالمات بپردازد.
راتبلات معتقد است که این «کلونهای ذهن» در نهایت میتوانند برای کمک به تعاملات اجتماعی افرادی که تنها زندگی میکنند و حتی کمک به بازسازی شخصیتهای مردم پس از مرگشان مورد استفاده قرار گیرد.
وی میگوید که در نهایت مردم ممکن است بتوانند کلونهای ذهن خود را بر روی گوشیهای هوشمندشان حمل کنند. کلون ذهن یک کپی دیجیتالی از ذهن شما در خارج از بدن شما است.
به گفته راندال کوئن، با نقشهبرداری از مغز، کاهش فعالیت آن تا حد محاسبات، بازتولید این محاسبات به شکل کد و در نتیجه اپلود اطلاعات مغزی، انسانها میتوانند به طور نامحدود زندگی کرده و توسط سیلیکون برابر سازی شوند. این محقق معتقد است که با وارد کردن اطلاعات مغز درون کامپیوتر ، امکان پردازش بیشتر اطلاعات و ذخیره سازی بهینه آنها فراهم می شود، افکار انسان درون فایل های مخصوص قرار گرفته و در صورت نیاز امکان گزینش و انتخاب آنها وجود دارد. همه اینها از طریق ذهن مستقل از زیرلایه ممکن میشود که نه یک هوش مصنوعی، بلکه ذهن دانلود شده انسان بر روی کامپیوتر عملی است.
وی در نشستی در سانفرانسیسکو گفت: دانشمندان عصبشناسی ۹۹ درصد مطمئن هستند که مغز یک ساز و کار است. مغز به محاسبه پرداخته و همچنین وظایفی را انجام میدهد. اگر بتوان چگونگی عملکرد آن را درک کرد، میتوان جایگزینی برای آن ساخت. این مخترع برای عملی کردن مسائل فنی و اخلاقی برای روش ذهن مستقل از زیرلایه، سازمانی موسوم به carboncopies برای این پروژه تاسیس کرده است.
به عقیده ی دانشمندان دیگر هم پروژه های علمی روی هوش مصنوعی نشان می دهد که فرگشت بشر متوقف نشده است، بلکه از لحاظ رفتار و انتخاب طبیعی فرگشت خواهد یافت، یعنی با توجه به دانش هوش مصنوعی در کمتر از چندین دهه آینده، عمر بشر با روش هایی خاص همچون آپلود اطلاعات مغز در کامپیوتر و کنترل آن از طریق آواتارها می تواند ببشتر شود. چندی پیش نیز استیون هاوکینگ و الون ماسک نگرانی خود را از آینده هوش مصنوعی اعلام کرده اند و معتقد بودند تلاشها برای آفریدن هوش مصنوعی، تهدیدی برای وجود انسان خواهد بود.
نظر شما چیست؟ آیا انسان به ابدیت دیجیتالی دست پیدا می کند؟!